Benno Barnard enfin reconnu belge!
Woensdag Eindelijk ben ik geïntegreerd! Ik zal vertellen hoe dat is gekomen. Op de hoek van mijn straat remde een zwarte auto van de soort die gewoonlijk een vertegenwoordiger van de jeunesse dorée omgeeft. Zijn remmen was geheel uit een jongensboek afkomstig: de banden krijsten, hij kwam op een meter van mijn hart tot stilstand, een rubberlucht steeg als een brandoffer naar de grijze februarihemel op. Een dikke kerel van een jaar of dertig draaide zijn raampje open. Ik zei: ‘Ik heb hier voorrang, meneer!’ Aan zijn gehinnik ging een snuiven vooraf, zijn nek zwol op en dit las ik in het jongensboek: ‘Flamouche de merde!’ Ach, ik kan u niet zeggen hoezeer die hartenkreet als een verfrissende lenteregen op mijn verbitterde gemoed neerdaalde! Voor het eerst in ontelbare jaren was ik geen vuile Hollander! (me voilà enfin intégré! Je vous raconte comment j'y suis arrivé. Au coin de ma rue, une voiture noire freina du genre qui abrite un représentant de la jeunesse dorée. Il frein